การเฝ้าเดี่ยว…มันเหมือนกับการที่เราได้ติดสนิทกับพระเจ้าซึ่งมันดีนะ…เชื่อว่าในแต่ละวันของเราเนี่ยมันได้พบได้เจออะไรหลายอย่างที่ไม่ว่าจะดีหรือแย่…ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าในแต่ละวันอะไรจะเกิดขึ้น…
เฝ้าเดี่ยว…มันทำให้เราได้ทบทวนตัวเองเนอะว่าเราผ่านอะไรมาบ้างวันนี้และมันเหมือนกับว่าการที่เราเฝ้าเดี่ยวมันเหมือนได้คำตอบในแต่ละวัน…ที่พระเจ้าอยากหนุนใจเราเตือนเราผ่านทางการอ่านพระคัมภีร์จากการเฝ้าเดี่ยว…
มันสำคัญยังไงเหรอ…แน่นอนว่าเราอาจจะมีปัญหาเข้ามาและเราเลือกที่จะต่อสู้กับมันด้วยตัวเองแต่ถ้าปัญหานั้นเรารู้ว่ามันยากที่จะผ่านมันไปได้…
มันจะดีกว่าไหม ถ้าเราได้บอกกับพระเจ้าที่จะเป็นกำลังให้กับเราและเชื่อพระเจ้าว่าพระเจ้ามีแผนการที่ได้จัดเตรียมไว้กับเราไว้กับเราเพื่อที่เราจะได้เรียนรู้และเติบโตขึ้นในทางของพระเจ้า…
สุดท้ายนี้ผมก็อยากหนุนใจพี่ๆน้องๆหรือเพื่อนๆ
เองก็ดีที่จะได้ลองเปิดใจได้ลองเริ่มเฝ้าเดี่ยวเป็นการส่วนตัวเวลาไหนก็ได้ที่เราพอมีเวลาให้กับตัวเองที่จะบอกกับพระเจ้าและผมเชื่อว่าคุณจะได้พลังบวกให้กับตัวเองและคนรอบข้างได้แน่นอนครับ…
พิชิต งามศิริกุลชัย(อ๋อง) ม.6 รร.กรุงเทพคริสเตียน