ตอนที่เราตัดสินใจสมัครมาเป็นกรรมการค่ายนักเรียน นคท. ตอนนั้นคิดยังไง? ทำไมถึงตัดสินใจมาเป็นกรรมการค่าย?
- บัวได้เห็นพี่ๆ ที่โบสถ์ที่เคยทำหน้าที่เป็นกรรมการค่ายนักเรียน นคท. มาก่อน แล้วบัวเองก็สนใจและอยากเติบโตขึ้นในการรับใช้ เพราะก่อนหน้านี้เคยมีส่วนช่วยในการทำค่ายที่คริสตจักรคอยช่วยเหลือพี่ๆ แต่ก็แค่เป็นส่วนเล็กๆ ที่บัวพอช่วยได้ แล้วก็อยากจะลองเปิดกว้างมากขึ้น เห็นว่ามันน่าจะสนุกแล้วบัวเองก็อยากลองทำหน้าที่เป็นกรรมการค่ายนักเรียน ก่อนที่จะสมัครก็ลองถามตัวเองและอธิษฐานอีกครั้ง สุดท้ายก็ตัดสินใจสมัครมาทำหน้าที่ตรงนี้ค่ะ
พอได้มาทำหน้าที่ในฐานะกรรมการค่ายนักเรียนและเป็นประธานค่าย มีอะไรที่เป็นสิ่งใหม่ มีอะไรที่สนุก มีอะไรที่ยากสำหรับบัวบ้าง?
- เมื่อก่อนบัวเป็นคนขี้อายมากเวลาให้ออกไปทำอะไรหน้าชั้นก็คือจะร้องไห้ค่ะ! แต่พอได้ลองมาเป็นกรรมการค่ายเราได้มีเพื่อนที่สนิทและได้เป็นตัวของตัวเอง ทำให้เรากล้าแสดงออกและกล้าแสดงความคิดเห็นมากขึ้น พอเราต้องทำหน้าที่ตรงนี้บัวก็ต้องมีการเตรียมตัวและฝึกพูดมาก่อน ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ยากแต่ก็ลองลงมือทำและเรียนรู้ใหม่ได้ค่ะ
การที่เราได้ทำหน้าที่ประธานแบบเต็มตัวทำให้เราเห็นภาพรวม รู้รายละเอียดของการทำค่ายทั้งหมดเลย ที่สำคัญคือทีมกรรมการค่ายต้องคิดเอง วางแผนเอง เลยให้ความรู้สึกว่ามันเป็นค่ายของเราในแบบที่เราทำเองจริงๆ ซึ่งสิ่งที่สนุกคือการประชุมวางแผนร่วมกับเพื่อนๆ เวลาที่บัวและเพื่อนๆได้แชร์ความคิดเห็น ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนกันมันทำให้นึกถึงบรรยากาศในค่ายแค่คิดก็สนุกแล้วค่ะ
ตั้งแต่มาทำหน้าที่ตรงนี้ในช่วงเวลาที่ยาก มีใครหรือตัวเองได้มีส่วนในการช่วยเหลือ หนุนใจเพื่อนๆ ในทีมอย่างไรบ้าง?
- บัวเลือกที่จะปรึกษารุ่นพี่ที่เคยทำค่ายนักเรียนมาก่อนหรือปรึกษาพี่สต๊าฟที่มีประสบการณ์ค่ะ ที่สำคัญก็คือเพื่อนๆในทีมที่คอยสนับสนุนความคิดเห็นและก็คอยพูดคุยกันหลังจากการประชุมค่ะ บางครั้งเราเหนื่อยหรือคิดมาก บัวรู้สึกว่าการที่มีเพื่อนหรือคนที่คอยอยู่ข้างๆ คอยช่วยเหลือ คอยให้คำปรึกษาโดยไม่ต้องพูดอะไรมากแค่เขารับฟังเรา มันทำให้เรารู้ว่ายังมีคนคอยรับฟังเราอยู่นะ เราก็รู้สึกดีขึ้นมากๆค่ะ
บัวอยากหนุนใจคนที่กำลังเผชิญกับช่วงที่ยากอยู่...
- บางครั้งเราต้องเจอเรื่องที่ยากแต่บัวเชื่อว่า “มันจะไม่ยากเท่าที่เราจะผ่านมันไปไม่ได้” ถ้าเรารักในสิ่งที่เราอยากทำจริงๆ ตั้งแต่เริ่มแรกเราก็จะไม่ทิ้งมันเลย ให้เรามองที่เพื่อนร่วมทีมของเราบางครั้งพวกเขาอาจจะเป็นพลังให้เราที่จะทำหน้าที่ต่อไปได้ค่ะ
น.ส.ณัฐกรณ์ ทองอนันต์ (บัว) ม.6
โรงเรียนนวมินทราชินูทิศ หอวังนนทบุรี