เซลล์ธรรมศาสตร์เป็นกลุ่มที่ในแต่ละสัปดาห์จะมีเพื่อนใหม่หมุนเวียนสับเปลี่ยนกันเข้ามาไม่ซ้ำกัน น้องปริมเป็นคนหนึ่งที่คอยต้อนรับ เป็นเพื่อน และสมานสามัคคีในกลุ่ม มาดูว่าน้องมีทัศนคติและภาระใจอย่างไรในการรับใช้ในกลุ่มเซลล์
จากการรับใช้ในกลุ่มเซลล์เราเติบโตขึ้นจากเทอมก่อนยังไงบ้าง?
อย่างแรกเลย พระเจ้าให้เราได้เจอคนหลากหลายมากๆ ผ่านการเข้าเซลล์ มีทั้งคนที่เป็นคริสเตียนแต่มาจากคนละคริสตจักร ทั้งคนที่ไม่เป็นคริสเตียนแต่สนใจเรื่องราวของคริสเตียน ซึ่งแต่ละคนก็มาพร้อมกับเรื่องราวของตัวเอง เมื่อได้ฟังสิ่งที่แต่ละคนแชร์จึงได้เห็นมุมมองที่แตกต่าง และทำให้ได้ฝึกทำความเข้าใจคนอื่นมากขึ้น รวมถึงได้ฝึกแบ่งปันพระคัมภีร์บ่อยขึ้น เป็นพื้นที่ให้ได้ลองใช้ความคิดสร้างสรรค์ในการคิดกิจกรรมต่างๆ ค่ะ
ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองกำลังค่อยๆ โตขึ้นผ่านการเข้าเซลล์ นอกจากที่พระเจ้าสอนให้เข้าหาคนใหม่ๆ แล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่พระเจ้าสอนคือ พระเจ้ากำลังทำงานผ่านชีวิตของเราอยู่ แม้กระทั่งตอนที่เรารู้สึกไม่มั่นใจในสิ่งที่เราทำ แต่เมื่อพระเจ้าใช้เราแล้ว พระเจ้าจะไม่ทิ้งและสู้ไปด้วยกันกับเราผ่านทุกๆ อย่างที่อยู่รอบตัวเรา ทั้งมาในรูปแบบของเพื่อน พี่สต๊าฟ พี่เลี้ยงที่โบสถ์ ไปจนถึงสิ่งที่เราไม่มีทางนึกถึงเลยก็มีค่ะ
ปริมเคยบอกพี่สต๊าฟว่ามีช่วงที่ “เครียดแบบดี” มันหมายถึงอะไร?
เวลารับใช้ในเซลล์หลายครั้งต้องเจอกับเหตุการณ์ลุ้นๆ ที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราควบคุมมันไม่ได้ แต่เมื่อผ่านเหตุการณ์นั้นๆ แล้วมองย้อนกลับไป ความรู้สึกเครียด ณ ตอนนั้น มันทำให้เราไม่ลืมว่าเรามีพระเจ้า พระเจ้ามักให้ทางออกที่เราคาดไม่ถึงในเวลาที่พอดีมากๆ เสมอ ดังนั้นการที่ต้องเจอกับเรื่องเครียดบ้าง ทำให้เราไม่ได้ใช้ชีวิตแบบเฉื่อยๆ แต่กระตือรือร้นที่จะเข้าหาพระเจ้าในทุกวัน เพราะเรารู้ว่าคนเดียวที่เราสามารถไว้วางใจได้ท่ามกลางสถานการณ์เหล่านี้ก็คือพระองค์ค่ะ
ภาระใจที่มีต่อกลุ่มเซลล์
ตั้งใจว่าจะดูแลเพื่อนๆ ที่มาเข้าเซลล์ให้ทุกคนผ่อนคลายและสนิทกันมากขึ้น อยากให้ทุกคนสนุกสนาน สามารถคุยเล่น ปรึกษาเรื่องต่างๆ สร้างบรรยากาศให้ทุกคนมองว่าการมาเข้าเซลลฺเป็นพื้นที่ปลอดภัยของเค้าในธรรมศาสตร์ได้ค่ะ
สิ่งที่อยากให้อธิษฐานเผื่อ
เผื่อความสัมพันธ์ของคนในเซลล์ให้สนิทกันมากขึ้น และสำหรับการจัดเตรียมคนที่จะมาร่วมรับใช้ในส่วนของการเตรียมเซลล์มากขึ้นค่ะ
ปริม ปัญญาโฉม
วารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน ธรรมศาสตร์ ปี2