ค่ายนคท.ปีแรกของมิวเป็นค่ายปี 2014 ชื่อค่ายก็คือ เปิดปรับปรุง ตอนนั้นมิวกำลังขึ้นม.2 เจ้ๆ ที่โบสถ์ก็เลยมาชวนให้ไปค่ายนคท.เพราะว่าอายุเข้าเกณฑ์พอดี ซึ่งค่ายตอนนั้นจัดทั้งหมด 10 วัน ซึ่งเป็นระยะเวลาที่นานม้ากกก ถ้าไปก็คิดว่าตัวเองคงไม่มีเพื่อนแน่ๆ เพราะสมัยนั้นมิวเป็นคนที่เข้าหาคนอื่นไม่เก่งเลย ไม่ค่อยกล้าแสดงออก จะให้พูดหรือจะทำอะไรก็ไม่อยากทำ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจไปทั้งๆ ที่ไม่รู้เลยว่าเราจะไปเจอกับอะไรบ้าง 5555 ถึงแม้ตอนนั้นมิวจะไปในฐานะน้องเล็กของค่าย แต่ทุกคนก็คอยดูแลหรือว่าเข้ามาพูดคุยอยู่บ่อยๆ จนทำให้รู้สึกผ่อนคลายขึ้น มิวจำได้เลยว่าวันแรกของค่ายและวันสุดท้ายของค่ายช่างแตกต่างกันมาก จากคนที่อยากกลับกลายเป็นคนที่อยากอยู่ต่อ ซึ่งสิ่งที่มิวประทับใจมากๆตั้งแต่ค่ายแรกคือ
ตั้งแต่เด็กจนโต มิวไม่เคยได้เจอคนที่อายุอยู่ในช่วงเดียวกันและรักพระเจ้ามากมายขนาดนี้มาก่อน เหมือนเรารู้สึกว่าเราได้เจอคนที่เชื่อเหมือนเรา คนที่เข้าใจสิ่งที่เราเป็น และเรารู้สึกว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว
หลังจากนั้นอะไรหลายๆ อย่างในค่ายทั้งบทเรียน กิจกรรมต่างๆ หรือมิตรภาพที่ได้หลังจากกลับค่าย ก็ดึงดูดให้มิวมาค่ายไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง และในทุกๆ ครั้ง ก็จะได้รับประสบการณ์ใหม่ๆ อยู่เสมอ ตั้งแต่ถูกชวนให้มาเป็นแสนคบาร์ นักดนตรี เป็น MC หรือกรรมค่าย ไม่รู้เมื่อไหร่ที่ค่ายนคท.กลายเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของชีวิตมิวไปแล้ว มิวพูดได้เลยว่าถ้าไม่มีค่ายนคท.ก็คงไม่มีมิวแบบที่เห็นในวันนี้ คงจะเป็นคนที่เข้าหาคนอื่นไม่เก่ง นั่งเหงาๆไม่มีเพื่อน ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง ไม่ใช่คนกล้าแสดงออก หรือว่าคนที่จะขยันทำงานรับใช้แน่นอน 5555
มิวเชื่อว่าการไปค่ายนคท.แต่ละครั้ง ที่มิวได้ฟื้นฟูความสัมพันธ์ของตัวเรากับพระเจ้า ได้โอกาสในการทบทวนตัวเองถึงสิ่งที่ผ่านมา วิธีการรับมือกับสิ่งต่างๆ ในอนาคตและมิตรภาพหรือประสบการณ์อีกหลายๆ อย่างที่พระเจ้ามอบให้
เพื่อให้มิวพร้อมที่จะเป็นพระพรและสำแดงความรักของพระเจ้าให้คนอื่นๆต่อไปได้ และมิวก็เชื่อเช่นกันว่าทุกคนจะได้รับพระพรกลับมาจากค่ายเหมือนที่มิวได้รับมาเช่นกันค่า ^^
จิรชดา มหาสุคนธ์ (มิว) คณะดุริยางคศิลป์ ม.มหิดล ปี 3
Comentarios