Photo by Anh Nguyen on Unsplash
ย้อนกลับไปเมื่อปีที่แล้ว ในช่วงเวลาต้นปีแบบนี้ฆียังคงเป็นเด็กมัธยมปลายคนนึงที่กำลังเตรียมตัวเพื่อสอบเข้ามหาลัยค่ะ ในช่วงเวลานั้น มีหลายครั้งที่เรารู้สึกท้อใจ กดดัน และเป็นกังวลกับอนาคตที่ยังไม่ได้เกิดขึ้น และการกระทำเหล่านี้มันก็ทำให้ฆีได้ทบทวนกับตัวเองว่า
เราเป็นใครกันแน่บนโลกใบนี้…และพระเจ้าคือใคร?
การกระทำของเรานั้นมันสวนทางกับสิ่งที่พระเจ้าอยากให้เราทำอยู่หรือเปล่า? และบทเรียนที่ฆีได้รับจากพระเจ้ามากที่สุดในปีที่ผ่านมาก็คือ
การไว้วางใจในพระเจ้าค่ะ การที่เราจะฝากความกังวลใจเหล่านั้นไว้กับพระองค์จริงๆ และหนึ่งในข้อพระคัมภีร์ที่หนุนใจฆีในช่วงนั้นคือ
สดุดี 37:5 ที่บอกไว้ว่า “จงมอบทางของท่านไว้กับพระยาห์เวห์ จงวางใจในพระองค์ แล้วพระองค์จะทรงช่วยท่าน”
เพราะเราไม่รู้เลยจริงๆค่ะว่าในอนาคตจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง แต่สิ่งหนึ่งที่มั่นใจได้คือพระเจ้าของเรารู้ และพระเจ้าทรงครอบครองอยู่เหนือทุกสถานการณ์ขอบคุณพระเจ้าสำหรับความจริงและพระคำของพระองค์ ที่ทำให้ฆีสัมผัสได้ว่าพระองค์อยู่เคียงข้างฆีเสมอ และอยากขอบคุณพระเจ้ามากๆค่ะสำหรับปีที่ผ่านมานี้ ที่ได้มารู้จักกับกลุ่มเซลล์ในมหาลัย เพราะการที่ได้มาเซลล์ เวลาที่เราได้มาพูดคุยกัน ศึกษาพระคัมภีร์ร่วมกัน และอธิษฐานเผื่อกันและกัน สิ่งเหล่านี้ทำให้เทอมแรกของเด็กปี 1 ที่ต้องเรียนออนไลน์แบบหนูรู้สึกสบายใจมากๆ ขอบคุณพระเจ้าค่ะ
เมฆียา นวจองพันธ์ (ฆี)
วิทยาศาสตร์ข้อมูลสุขภาพ
วิทยาลัยแพทยศาสตร์ศรีสวางควัฒน
ราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์
Comments