Photo by National Cancer Institute on Unsplash
จุดเริ่มต้นจากเพื่อนนคท. สมัยตอนเป็นนักศึกษา
พอดีโย๋ไปเป็นมิชชันนารีที่ประเทศลาวเป็นเวลานาน แล้วมีโอกาสกลับมาไทยพอดี โย๋เลยบอกแคร์ว่าอยากนัดเจอเพื่อนๆ ที่สนิทในกลุ่มนคท. เพราะห่างหายไปนาน ไม่ได้อัพเดทชีวิตกันเท่าไหร่ แคร์เลยอาสาช่วยนัดเพื่อนๆ ทุกคนที่โย๋อยากเจอให้ ทานข้าวกัน ตอนแรกคาดหวังว่าเพื่อนๆ ที่ชวนไป จะมาได้จริงกันแค่ 2-3 บ้านเท่านั้น เพราะเวลาไม่น่าตรงกัน ปรากฏว่าไปๆ มาๆ มากันได้หมดเลย รวมถึงน้องในเซลล์มธ.ด้วย ^ ^
เมื่อไม่ได้เจอกันนาน มีอะไรที่เปลี่ยนไป และอะไรที่ยังคงเหมือนเดิม?
เอาจริงๆ ในชีวิตคนเราเวลาไม่ได้เจอกันนาน จะมีความรู้สึกกับคนที่ไม่ได้เจอนานได้ 2 แบบ แบบแรกคือรู้สึกแปลก ๆ ไม่มีอะไรจะคุย รู้สึกไม่ค่อยสนิทเหมือนเดิม กับอีกแบบคือ ต่อติดเหมือนเดิม เหมือนเวลาที่ห่างกันนานแทบไม่มีผล ซึ่งพวกเราทุกคนยอมรับเลยว่ากับเพื่อนนคท.เนี่ย เจอกันก็ยังรู้สึกสนิท ตลก โปกฮา คุยกันได้สนิทใจเหมือนสมัยไปค่ายนักเรียนนักศึกษาด้วยกันยังไงอย่างงั้น อย่างเดียวที่เปลี่ยนคือ มีลูกกันมาเพิ่ม (กับหน้าตาที่หล่อสวยขึ้น5555)
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับเพื่อนคริสเตียน ในกลุ่มเซล หรือในค่าย
เรื่องที่อยากขอบคุณพระเจ้า คือ ไม่น่าเชื่อว่าเราจะมีเพื่อนสนิทกลุ่มใหญ่ที่เป็นคริสเตียนในวัยเดียวกัน จากการมารู้จักกันผ่านค่ายนคท. หรือกลุ่มเซลล์นคท. เป็นกลุ่มที่พูดคุยกันได้อย่างสบายใจทุกเรื่องและพร้อมที่จะเป็นกำลังใจให้กันตลอด รวมถึงฝากอธิษฐานเผื่อเรื่องส่วนตัวได้ สิ่งที่ได้เรียนรู้จากเพื่อนๆ กลุ่มนี้ คือ ทุกคนได้รับการเสริมสร้างการเป็นผู้นำผ่านที่โบสถ์และนคท. และกิจกรรมโบสถ์ หรือค่ายนคท.นี่แหละที่เป็นตัวนำพาให้พวกเราได้มาเจอกันและสนิทกัน
... เพราะฉะนั้น ถ้ายังเป็นนักเรียน นักศึกษากันอยู่ อยากชวนให้ลองไปร่วมกลุ่ม เซลนคท. หรือค่ายนคท. ดู รับรองได้ว่า ได้เพื่อนสนิทคริสเตียนกลับมาแน่นอน ^ ^ (+ได้เติบโตกับพระเจ้ามากขึ้นด้วย)
นิมิตพร สีสุด
ทำงาน FreeLance Lawyer
& ที่ปรึกษาการเงินและตัวแทนประกันFWD